coaching

vragenlijst vroeg verlies van vader of moeder

Wat als het vroege verlies van je vader of moeder jouw leven nog steeds beïnvloedt

coaching, jong ouderverlies, verlaat verdriet

Heb je ooit stilgestaan bij de vraag of het vroege verlies van je vader of moeder nog steeds een rol speelt in je leven? Misschien voel je je vaak verantwoordelijk voor het welzijn van anderen, worstel je met grenzen stellen, of ervaar je een leegte die je niet kunt plaatsen. De impact van het verliezen van een ouder op jonge leeftijd kan dieper reiken dan je denkt.

Waarom onverwerkt verlies doorwerkt

Wanneer je als kind je vader of moeder verliest, verandert je wereld ingrijpend. Je moest misschien leren omgaan met emoties die je niet begreep of voelde je verantwoordelijk voor dingen die normaal gesproken niet bij een kind horen. Dit zijn overlevingsmechanismen die je toen hielpen, maar die je nu kunnen beperken.

Veel volwassenen die als kind hun vader of moeder verloren, merken pas later hoe dat verlies doorwerkt. Het kan zich uiten in een burn-out, moeite met relaties, of een constant gevoel van spanning. Maar hoe weet je zeker of jouw klachten samenhangen met onverwerkt verdriet of vroeg verlies?

Ontdek de impact met de vragenlijst vroeg verlies

Om je te helpen inzicht te krijgen, heb ik een gratis vragenlijst ontwikkeld. Deze vragenlijst richt zich op de gevolgen van vroeg verlies en helpt je onderzoeken hoe dit verlies van je vader of moeder in je leven doorwerkt. Het invullen van de lijst is een eerste stap om patronen te herkennen en jezelf beter te begrijpen.

Waarom deze vragenlijst invullen?

Inzicht in jezelf: Begrijp de verbinding tussen het verlies van je vader of moeder en je huidige klachten.
Een eerste stap naar heling: Het herkennen van patronen kan al verlichting geven.
Geen verplichtingen: De vragenlijst is gratis en kun je op je eigen tempo invullen.

Vraag de vragenlijst gratis aan

Wil je weten of jouw onverwerkte verdriet om het verlies van je vader of moeder doorwerkt in je leven? Vraag dan de vragenlijst aan via het formulier. Het invullen van de vragen is laagdrempelig, en het kan de deur openen naar een lichter en krachtiger leven.

Je staat er niet alleen voor. Als je merkt dat je meer begeleiding nodig hebt, kan ik je als coach ondersteunen. Zet vandaag nog de eerste stap! 💛

De mythe van onmisbaarheid

burn-out, coaching, ontspanning, perfectionisme, persoonlijke ontwikkeling

Waarom burn-out meer is dan jouw probleem

Een gevoel van onmisbaarheid maakt gevoelig voor burn-out. Als je voelt dat je onmisbaar bent, loopt je het risico dat je maar door gaat op dezelfde weg. Misschien ken je het gezegde wel: “Het kerkhof ligt vol onmisbare mensen.” Een uitspraak die scherp en misschien wat confronterend klinkt, maar er zit een kern van waarheid in.

Als wandelcoach ontmoet ik regelmatig mensen die een burn-out hebben gehad. Vaak speelde het gevoel van onmisbaarheid een grote rol in hoe ze zichzelf zijn kwijt geraakt. Maar hoe terecht is dat gevoel van onmisbaarheid eigenlijk? En wat doet het met je, die overtuiging dat alles van jou afhangt? En wat is de rol van de organisatie als mensen zich onmisbaar voelen?

De illusie van onmisbaarheid

Veel mensen dragen het idee met zich mee dat ze onmisbaar zijn op hun werk. Ze denken dat zonder hen de boel instort, deadlines niet gehaald worden en niemand hun specifieke kennis bezit. Dat gevoel kan voortkomen uit verschillende situaties:

Unieke expertise: Je hebt een kennisgebied waar niemand anders echt in thuis is.
Jarenlange ervaring: Door je lange dienstverband ken je de organisatie van binnen en buiten.
Hoge werkdruk: Alles stapelt zich op, en het voelt alsof niemand anders jouw taken aankan.

Het lijkt misschien logisch om je onmisbaar te voelen, een een gevoel van onmisbaarheid kan je ego ook strelen. Maar de realiteit is naar mijn idee anders. Geen enkele gezonde organisatie valt stil door het vertrek van één persoon. Anderen vangen het op, processen worden aangepast, taken geminimaliseerd en uiteindelijk loopt alles door. Het is een organisatieprobleem als jij je onmisbaar voelt.

Wat het gevoel van onmisbaarheid met je doet

Het idee dat je onmisbaar bent kan zwaar wegen. Het zet je onder druk, maakt je gespannen, en heeft gevolgen:

Burn-out: Als je blijft doorgaan omdat je denkt dat niemand anders het kan, raak je uitgeput.
Moeite met loslaten: Taken delegeren voelt bijna onmogelijk, en samenwerken wordt lastig.
Organisatorische stagnatie: Niet alleen jij, maar ook je team of organisatie blijft hangen in oude patronen.
Stilstand in je groei: Wanneer je denkt dat je alles moet aanpakken, heb je geen mogelijkheid om je in een nieuwe richting te ontwikkelen. Je blijft stilstaan en dat kan leiden tot bore-out omdat stilstand tot stagnatie leidt.

En nu lijkt de verantwoordelijkheid alleen bij de medewerker te liggen, maar de organisatie heeft een minstens zo belangrijke rol. In een organisatie met een gezonde werkcultuur zou geen enkele medewerker zich onmisbaar moeten voelen.

Burn-out is meer dan een individueel probleem

Veel mensen zien burn-out als iets persoonlijks. “Je werkt te hard. Je zorgt niet goed voor jezelf. Je moet leren ontspannen. En vooral: je moet leren ‘nee’ te zeggen”. Maar een burn-out is vaak een signaal van iets groters. Iets wat de organisatie zich moet aantrekken. Er is kennelijk een werkcultuur die de onbalans in stand houdt.

Als een organisatie van mensen vraagt om constant aan te staan, nooit te falen en alles zelf op te lossen, ligt burn-out op de loer. Dit gaat niet alleen over de werknemer, maar ook over hoe er wordt samengewerkt en wat er wordt verwacht. Worden er gesprekken gevoerd over dit soort thema’s. Of is het ieder voor zich en god voor ons allen?

Hoe organisaties kunnen bijdragen aan gezonde werkrelaties

Gelukkig kunnen organisaties een groot verschil maken door bewust aandacht te geven aan hun werkcultuur. Denk bijvoorbeeld aan:

Kennis delen: Zorg dat taken en verantwoordelijkheden breed gedragen worden.
Taakverdeling: Maak rollen helder en zorg voor overlap in vaardigheden.
Ruimte voor groei: Bied mogelijkheden om te leren en jezelf te ontwikkelen.
Open communicatie: Laat mensen zich veilig voelen om hun grenzen aan te geven.
Werk-privé balans: Stimuleer dat medewerkers tijd voor zichzelf nemen.

Soms is het ook aan een organisatie om (tijdelijk) ‘nee’ te zeggen, als de portfolio van het bedrijf groter wordt dan de medewerkers aankunnen. Maar in veel organisaties is groei leidend in de strijd om het voortbestaan. In deze markt waarin het nog steeds lastig is goede werknemers te vinden is dit kortzichtig beleid naar mijn mening. Want zonder gezonde medewerkers heb je ook geen gezond bedrijf.

Wat kun jij doen?

Voel jij je onmisbaar? Vraag je dan eens af wat er zou gebeuren als je even wegvalt. Wat doet het met jou dat je die druk voelt? En durf je hierover in gesprek te gaan met je leidinggevende of iemand die je vertrouwt? En als dat niet zo is, wat zit daar achter?

Tot slot

De mythe van onmisbaarheid is precies dat: een mythe. Niemand kan alles alleen dragen, en dat hoeft ook niet.
Burn-out voorkomen begint bij bewustwording, zowel bij jezelf als binnen de organisatie waar je werkt.

Loop jij tegen een gevoel van onmisbaarheid aan en merk je dat het je uitput? Of wil je ontdekken hoe je kunt herstellen van een burn-out? Neem dan contact met me op. Samen kunnen we onderzoeken hoe je meer ruimte voor jezelf creëert, zodat je jezelf misbaar kunt gaan voelen.

Klik op de knop hieronder om een afpraak te maken voor een kennismakingsgesprek. Of stuur mij een mail.

Onderzoek met mij je gevoel van onmisbaarheid, en plan een kennismakingsgesprek

Onverklaarde boosheid ; waarom ben ik zo boos

Onverklaarde boosheid : als je boos lijkt zonder reden

burn-out, coaching, emoties, gevolgen van pesten, perfectionisme, persoonlijke ontwikkeling, wandelcoaching

“Het is makkelijk genoeg om kwaad te worden. Maar kwaad zijn in de juiste mate, op de juiste tijd, om de juiste reden en op de juiste manier, dat is niet gemakkelijk.” Vrij naar Aristoteles

Kom van je boosheid af

Dit citaat kwam bij me naar boven in een coachsessie met een vrouw die veel boosheid in zich had. Ze had een baan waarin ze het goed deed, maar al haar collega’s liepen de kantjes ervan af. Ten minste die indruk kreeg ik door haar verhalen. En zij was boos.

Boos op die collega’s, boos op de manager die er niets aan deed, en boos op zichzelf, omdat zij alles oppakte wat haar collega’s lieten liggen.

Ze was eigenlijk ook aan het einde van haar Latijn. Ze was uitgeput als ze na een dag thuiskwam en had dan vaak hoofdpijn. Hierdoor kon ze niet ontspannen in haar vrije tijd. En daar was ze eigenlijk ook weer boos om.

Waar kwam die boosheid vandaan?

Waarom was ze toch de hele dag door zo boos? Was dat echt om die collega’s en die manager? Of zat er meer achter.

Deze coachee werd vroeger op school gepest, en dat heeft diepe sporen nagelaten waar ze nu (zo’n dertig jaar later) nog steeds last van heeft.

Dat is de tragiek van pesten. Het kan langdurige en complexe gevolgen hebben voor de mentale en emotionele ontwikkeling van het slachtoffer, die zich tot ver in de volwassenheid kunnen manifesteren. Het is dus niet vreemd dat je, als je vroeger gepest werd, daar nu nog last van hebt.

Een van de meest subtiele, maar ingrijpende gevolgen van pesten is onverklaarde boosheid. Deze boosheid kan zich op verschillende manieren uiten.

Uitingsvormen van boosheid

Frustratie en irritatie: Een constant gevoel van frustratie en irritatie kan aanwezig zijn, zelfs in situaties die neutraal lijken. Dit kan leiden tot conflicten met collega’s, vrienden en familieleden.
Overdreven of ongepaste woede-uitbarstingen: Slachtoffers van pesten kunnen moeite hebben om hun emoties te reguleren, waardoor ze in kleine situaties disproportioneel boos reageren.
Moeite met loslaten: Slachtoffers van pesten kunnen moeite hebben om negatieve ervaringen los te laten, waardoor ze vast blijven zitten in een cyclus van boosheid en wrok.

De boosheid van deze coachee op haar collega’s en haar manager kan een symptoom zijn van het niet verwerkt hebben van haar pestverleden. Het pesten op school, en het gebrek aan ondersteuning door haar ouders, hebben haar geleerd wantrouwig te zijn naar anderen en te geloven dat ze niet goed genoeg is. Dit heeft bij haar geleid tot een patroon van perfectionisme en overdreven verantwoordelijkheidsgevoel. Niet gek dus, dat ze altijd een stap harder zette dan haar omgeving en het werk van haar collega’s overnam.

De boosheid die ze ervoer, was dan ook niet gericht op de specifieke situatie op haar werk, maar was een uiting van de diepere pijn en frustratie die ze al lang met zich meedraagt. Met dit gegeven is ze in het coachtraject aan de slag gegaan.

Mijn rol als coach

We zijn in het coachtraject op zoek gegaan naar de bron van haar boosheid, en haar perfectionisme. Als ze die zou begrijpen, zou ze er in het vervolg op een gezondere manier mee om kunnen gaan, waardoor ze de boosheid achter zich kan laten, en de verantwoordelijkheid voor het werk daar kon laten waar die hoorde.
Ik zorg daarbij voor een veilige ruimte. De natuur ondersteunt me daarbij, omdat daar alles oké is. Daardoor voelde ze zich veilig om haar ervaringen met mij te delen en haar gevoelens te uiten.
Door haar gevoelens te erkennen merkt ze dat haar boosheid iets reëels is; iets dat voortkomt uit haar jeugd. Ze is gaan ervaren dat ze niet gek is of overdrijft, en dat haar pijn gezien en gehoord mag worden.
Door gerichte vragen en oefeningen hielp ik haar de link te leggen tussen haar huidige boosheid en haar ervaringen in de kindertijd. We zijn samen op zoek gegaan naar de onbewuste patronen en overtuigingen die haar boosheid voedden.
We oefenden met concrete situaties waarin ze voelt dat haar grenzen worden overschreden. Hierdoor leerde ze om op een meer ontspannen manier te reageren als ze een volgende keer overvraagd wordt (of zichzelf overvraagt).

Geduld en zelfcompassie

Waar we ook aan werken is het besef dat het verwerken van ingrijpende gebeurtenissen, zoals een pestverleden, een langdurig proces is. Vaak willen coachees snel van de pijn af, maar wat al decennia lang de kans heeft gehad om zich te ontwikkelen, is niet van de een op de andere dag weg. Zelfcompassie is dan ook een belangrijk thema. Want het helpt niet als je ongeduldig bent en jezelf op de kop geeft als je weer terugvalt in oud gedrag. Geduld en zelfcompassie zijn dus sleutelwoorden. Eigenlijk zoals in bijna alle coachtrajecten die ik begeleid.

Ben je nieuwsgierig geworden, en wil je weten of coaching in de natuur bij jou past? Neem dan contact met me op. Je kan heel eenvoudig een afspraak inplannen.

Weten of coaching in de natuur bij je past?

Afscheid nemen als je jong je vader of moeder verloren bent

coaching, jong ouderverlies, persoonlijke ontwikkeling, verlaat verdriet, wandelcoaching

Als je als kind je vader of moeder verliest, leer je al heel jong om afscheid te nemen. Tegen wil en dank en niet zelf gekozen. Maar wat als die ervaring je later in je leven parten gaat spelen. Als je moeite hebt om gezonde relaties aan te gaan of vast te houden? En als je moeite hebt om afscheid te nemen van ongezonde relaties. Het zijn allemaal patronen die voort kunnen komen uit jong ouderverlies. Ik kom ze allebei tegen in mijn praktijk.

Vasthouden

Nee
Nog niet
Het wordt beter
Ik laat niet los
Bang

Te lang vasthouden

Bang om opnieuw te verliezen, blijven mensen soms hangen in banen, vriendschappen of relaties die niet goed voor zie zijn. Ze verdragen ongezonde situaties en zetten hun eigen geluk op het spel.

Neem Bianca. Zij is een harde werker en werkt al jaren voor dezelfde baas. Ze pakt daar alles aan en loopt het vuur uit haar sloffen. Maar eigenlijk heeft ze het al lang niet meer naar haar zin. Ze is in deze baan gerold en ze doet het heel goed, maar ze krijgt geen waardering en zelf vind ze het werk ook al lang niet meer leuk. “Er is overal wel wat” zegt ze tegen mij. En ondertussen heeft ze bijna dagelijks hoofdpijn, slaapt ze slecht en kan ze niet ontspannen. Een burn-out dreigt. Als ik vraag hoe ze naar haar situatie kijkt zegt ze: “Ik zou wel iets anders willen, maar ik durf niet”.

Plotseling afkappen

De angst voor verlies kan ook leiden tot het vermijden van diepe emotionele verbinding. Mensen met bindingsangst sluiten zich af en saboteren relaties, waardoor ze telkens weer alleen achterblijven. Doordat ze die diepere verbinding niet aangaan, voeren zij een eenzame innerlijke strijd. Ze laten niet merken wat er bij hen van binnen speelt. Totdat de maat vol is, en de deur met een klap dicht gaat. Verbinding verbroken.

Neem Janneke. Ze heeft een goed lopend bedrijf, een leuke relatie en een dito huis. Toch knaagt er iets. Ze vindt bij haar vriend niet wat zij zoekt. Ze verlangt naar de relatie zoals ze die had met haar ex, maar met haar huidige partner praat ze niet over wat ze mist in hun relatie. Nu belt ze mij. Ze heeft het uitgemaakt. En weet nu even niet meer hoe ze verder moet.

Loslaten

Knal
deur dicht
met een klap
Iedereen die erbij is
verbijsterd

Afscheid nemen doet pijn

Afscheid nemen kan een pijnlijk proces zijn. In mijn coachtrajecten is dit vaak een thema wat speelt. Enerzijds het te lang vasthouden aan wat niet meer dient, en anderzijds het plotseling afkappen van een relatie (zij het op werk-, vriendschaps- of liefdesgebied), voor de buitenwereld schijnbaar zonder duidelijke aanleiding.

Natuurcoaching kan helpen om een verlaat rouwproces in te gaan, om zo de vroege dood van een ouder te verweven met het leven dat je nu leidt. In de natuur, omringd door rust en ruimte, ga je:

Contact maken met je gevoelens: Het ervaren van verdriet, boosheid en angst om wat er in je jeugd gebeurd is, is normaal. Door deze gevoelens te erkennen en te uiten, ga je merken welke emotie van nu is, en welke van toen. Want vaak is je reactie in het heden ingegeven door wat jou in het verleden is overkomen.
Leren omgaan met afscheid: Afscheid nemen is een pijnlijk, maar onvermijdelijk onderdeel van het leven. In de natuur leer je te accepteren dat dingen veranderen en dat loslaten soms de beste keuze is. Zoals een boom haar bloesem laat vallen in de lente, om in de zomer vruchten te kunnen dragen.
Zelfvertrouwen en veerkracht ontwikkelen: Door te ervaren dat je de kracht hebt om tegenslagen te overwinnen, groeit je zelfvertrouwen en veerkracht. De eerste stappen in dit proces heb je al gezet, op het moment dat je ouder overleed. Je bent doorgegaan en ondanks het verlies groot gegroeid. En dat is iets om trots op te zijn. Wat je nu mogelijk ervaart aan moeilijke emoties of hindernissen in je leven, kan je ook overwinnen.

Ondersteuning bij verlaat rouwproces

Herken je jezelf in wat hierboven beschreven staat? Vind je afscheid nemen soms ook zo lastig? Ben je klaar om te werken aan je verleden, om een mooie toekomst vorm te gaan geven en kan je daar ondersteuning bij gebruiken? Neem dan contact met me op, dan kan je ontdekken of coaching in de natuur jou hierbij kan ondersteunen.Je kan me een berichtje sturen via Whatsapp, of e-mail. Of plan een afspraak in voor een telefoongesprek. Dat kan eenvoudig, via deze kalender.

Goede zelfzorg vasthouden, hoe doe je dat?

coaching, ontspanning, persoonlijke ontwikkeling

Goede zelfzorg vasthouden. Hoe doe je dat? Een vraag waar mijn coachees nogal eens tegenaan lopen. Ze nemen zich bijvoorbeeld voor om gezonder te eten, op tijd naar bed te gaan, regelmatig te sporten of meer ontspanning te zoeken, maar na verloop van tijd versloft het weer.

Zo was er die ene coachee die het moeilijk vond om goed voor zichzelf te zorgen. Ze had een veeleisende baan en ervoer veel stress, ze had aan het einde van de dag vaak hoofdpijn en ze had moeite om in te slapen. Ze was prikkelbaar, had een kort lontje, en tot echte ontspanning kwam ze niet, want ze was ’s avonds te moe om iets anders te doen dan Netflixen. Een gezonde maaltijd koken schoot er dan ook vaak bij in, terwijl ze zich nog zo had voorgenomen om gezonder te gaan eten. Kortom ze kwam niet toe aan goede zelfzorg. “Dat kwam later wel”, zei ze zelf. “Ik moet eerst aan mijn zelfwaardering werken”. En het thema zelfwaardering stond ook op de voorgrond in haar coachtraject. Het was een beetje een kip-ei verhaal, want onderzoek heeft aangetoond dat mensen die laag scoren op zelfwaardering, ook onvoldoende aandacht hebben voor goede zelfzorg. Onvoldoende zelfwaardering leidt tot onvoldoende zelfzorg en de twee versterken elkaar. Hoe deze vicieuze cirkel te doorbreken? Verderop in dit artikel vertel ik dat. Kan je niet wachten, spring dan naar ‘Versterken van je zelfwaardering met het ‘vat van zelfwaardering’.

Goede zelfzorg, wat is dat eigenlijk?

Maar eerst: wat versta ik onder ‘goede zelfzorg’?

Goede zelfzorg is voor mij alles wat je kan doen om beter in je vel te zitten en daarbij weten welke behoeftes je hebt en daar gehoor aan geven. Jezelf serieus nemen en aandacht hebben voor wie je bent en wat je nodig hebt. Bijvoorbeeld wanneer je moe bent naar bed gaan en niet nog even je werkmail checken en beantwoorden, omdat het morgen ook al weer zo’n volle dag is. Het is aandacht hebben voor je hobby’s en sociale contacten zodat er een balans is in je leven.

Het belang van goede zelfzorg

Goede zelfzorg is belangrijk om zowel fysiek als mentaal goed in je vel te zitten. Het is dan ook helemaal oké om prioriteit te geven aan je eigen behoeften en eerst voor jezelf te zorgen en daarna pas de zorg voor anderen op je te nemen. Door goed voor jezelf te zorgen, voel je je beter en loop je minder kans op ziekte. Dit biedt niet alleen voordelen voor jou, maar komt ook ten goede aan je gezinsleven en werkprestaties. Je wordt toegankelijker, en je bent in staat om effectiever met werklast om te gaan. Natuurlijk zijn er situaties denkbaar waarbij je eerst voor de ander moet zorgen, omdat die afhankelijk is van jouw zorgen (denk aan mantelzorg voor iemand die niet zelfredzaam is, of de zorg voor jonge kinderen). Maar ook in die gevallen is het goed om stil te staan bij manieren om jezelf te ontlasten van die zorg, zodat je aan jezelf toekomt.

Voorbeelden van goed voor jezelf zorgen

Dit zijn voorbeelden van hoe goede zelfzorg eruit kan zien:

Luister naar je innerlijke stem. Als iets niet goed voelt, dan is het dat vaak niet. Laat je niet verlijden om ‘ja’ te zeggen als je hart ‘nee’ zegt. Bewaak je grenzen.
Maak duidelijk wat je wel en niet wilt. Je omgeving kan over het algemeen geen gedachten lezen, dus zeg het als iets je niet aanstaat.
Neem de tijd om na te denken over je emoties, doelen en behoeften. Zelfbewustzijn is essentieel voor goede zelfzorg.
Neem tijd voor jezelf. Reserveer bewust tijd voor jezelf, zonder afleidingen, waarin je kunt nadenken, ontspannen of genieten van je eigen gezelschap.
Word vrienden met jezelf. Werk aan je zelfacceptatie door je bewust te zijn van negatieve gedachten, en daarin niet mee te gaan. In mijn coaching heb ik daar oefeningen voor.
Zorg voor regelmatige lichaamsbeweging. Als je weet dat je het lastig vindt om je hieraan te houden, zijn daar ook trucs voor te bedenken, waardoor het gemakkelijker wordt. Routine en voorbereiding zijn hier de sleutelwoorden.
Zorg voor voldoende slaap. Met een consistente slaaproutine en voldoende uren slaap werk je aan herstel van lichaam en geest.
Eet gezond. Voed jezelf met evenwichtige maaltijden die rijk zijn aan voedingsstoffen en vermijd overmatig gebruik van ongezonde snacks. Een inkoppertje, maar o zo lastig als je een druk leven leidt.
Leer effectieve stressmanagementtechnieken, zoals bosbaden, meditatie, ademhalingsoefeningen of mindfulness, om stress te verminderen.
Reserveer tijd voor activiteiten die je ontspannen en plezier brengen, of het nu lezen is, luisteren naar muziek, of een hobby uitoefenen.
Onderhoud gezonde relaties en zoek regelmatig sociaal contact met vrienden, familie of collega’s.
Zoek professionele hulp als het je niet lukt om goede zelfzorg toe te passen. Een gesprek met een coach of therapeut kan enorm waardevol zijn.

Waarom vinden mensen het lastig om goed voor zichzelf te zorgen?

“Because your worth it”. Ken je die reclameslogan van een bekend cosmeticamerk nog? Het is een krachtige boodschap die verder reikt dan alleen schoonheidsproducten. Het herinnert je eraan dat je het waard bent om goed voor jezelf te zorgen, gewaardeerd te worden en een vervuld leven te leiden. Zelfwaardering dus. Maar wat betekent zelfwaardering?
Zelfwaardering is de erkenning en acceptatie van je eigen waarde en het besef dat je het verdient om liefde, respect en zorg te ontvangen. Het gaat verder dan oppervlakkige zelfliefde; het omvat het begrijpen en accepteren van jezelf op een dieper niveau, met al je eigenaardigheden en imperfecties.
Zelfwaardering is het gevoel dat je over jezelf hebt. Het is het idee dat je waardevol bent en dat je veel te bieden hebt. Mensen met een hoge zelfwaardering hebben over het algemeen meer vertrouwen in zichzelf en zijn beter in staat om voor zichzelf te zorgen. Mensen met een lage zelfwaardering hebben vaak moeite om goed voor zichzelf te zorgen. Dit komt omdat ze zichzelf niet belangrijk vinden en denken dat ze niet de moeite waard zijn om voor te zorgen. Ze voelen zich misschien niet waardig om hun behoeften te bevredigen of om voor zichzelf op te komen.

Hier zijn enkele specifieke manieren waarop zelfwaardering van invloed kan zijn op het vermogen om goed voor jezelf te zorgen:

Schuldgevoel: Mensen met een lage zelfwaardering voelen zich vaak schuldig als ze tijd of aandacht aan zichzelf besteden. Ze denken dat ze egoïstisch zijn als ze niet voor anderen klaarstaan.
Onzekerheid: Mensen met een lage zelfwaardering zijn vaak onzeker over wat ze nodig hebben om goed voor zichzelf te zorgen. Ze weten niet wat ze lekker vinden, wat ze nodig hebben om te ontspannen of hoe ze grenzen kunnen stellen.
Onvermogen om nee te zeggen: Mensen met een lage zelfwaardering zijn vaak bang om nee te zeggen tegen verzoeken van anderen. Ze willen anderen niet teleurstellen of afwijzen, dus ze zeggen vaak ja tegen dingen die ze eigenlijk niet willen doen.

Versterken van je zelfwaardering met het ‘vat van zelfwaardering’

Als je moeite hebt om goed voor jezelf te zorgen, is het belangrijk om je zelfwaardering te versterken. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan zou je zeggen. Maar er zijn krachtige methoden waarmee je je zelfwaardering kan versterken. Een van de methoden die ik toepas in mijn coaching is ‘het vat van zelfwaardering’. Je kunt jezelf zien als een vat dat voor een deel gevuld is met positieve zelfwaardering (dat kan je zien als een vloeistof die bestaat uit zelfrespect, zelfbewustzijn, zelfzorg en positieve gedachten), en boven die vloeistof van zelfwaardering is een innerlijke leegte, gevuld met zelfkritiek, negatieve gedachten, schaamte en zelfverwijt. Hoe hoger het niveau van zelfwaardering, hoe minder ruimte er is voor de negativiteit in de innerlijke leegte. De kunst is nu het vat van zelfwaardering te vullen, en dat kan je druppelsgewijs doen. Het hoeft niet met grootse gebaren. Je kunt al beginnen met opmerken welke positieve dingen je op een dag overkomen, hoe klein ook. De zon die op je gezicht schijnt, de kat die je eten hebt gegeven, de glimlach naar een vreemde op straat. En door deze positieve dingen bewust te erkennen, vul je het vat van zelfwaardering in kleine stappen. Je doet dat door minimaal drie keer per dag zo’n moment bewust op te merken en tegen jezelf te zeggen “Goed dat ik het zie”. En dat is alles, meer hoef je niet te doen. Je hoeft er niet over na te denken, je hoeft het niet te analyseren. Alleen opmerken en zeggen “goed dat ik het zie”. Je kunt dit nog versterken door jezelf daarbij een schouderklopje te geven, en als je dat misschien overdreven vindt, kan je misschien zelf een bemoedigend gebaar bedenken dat je hierbij kunt maken.

En ook negatieve gedachten kun je op deze manier erkennen. Als je innerlijke criticus bijvoorbeeld los gaat, omdat je een foutje hebt gemaakt, kan je dat ook opmerken en zeggen ‘goed dat ik het zie’. Zo stap je uit die trein van negatieve gedachten en vul je je vat van zelfwaardering weer een beetje.

Goed voor jezelf zorgen is belangrijk voor je gezondheid en welzijn. Als je moeite hebt om goed voor jezelf te zorgen, is het belangrijk om te onderzoeken wat de reden is. Als je zelfwaardering een rol speelt, kun je proberen om je zelfwaardering te versterken met de tips hierboven. Ik ondersteun je daar graag bij. Dus mocht dit verhaal jou aanspreken, aarzel dan niet om contact met me op te nemen.

Geloof je gedachten niet! Ook niet op blue monday

coaching, somberheid, wandelcoaching

Het duurt nog even. Kerst mag nog gevierd en de oliebollen moeten nog op, maar daarna is het al snel Blue monday. Deze dag wordt sinds 2005 gehypet als de meest depressieve dag van het jaar. Een Britse pseudo-psycholoog had uitgerekend dat op die dag de stemming van de meeste mensen het laagst was. Goede voornemens zijn gestrand, vrije dagen zijn nog ver weg en het is donker en koud op straat. Het begrip is blijven hangen, en er is elk jaar veel aandacht voor.

De blauwe maandag zoals ik hem vroeger kende, had een heel andere betekenis. Als je ergens een blauwe maandag had gewerkt, dan had je het niet lang volgehouden in deze baan. Blauw staat hier voor onbetekenend, futiel ofwel een korte periode. Waarom juist blauw deze betekenis heeft gekregen, is niet duidelijk.

Een blauwe maandag is natuurlijk zo blauw als je hem zelf maakt. Want de gedachten die je hebt, bepalen je gevoel. En het mooie is, je hoeft je gedachten niet te geloven, het zijn maar gedachten, en soms hebben je gedachten niet het beste met je voor. Ze komen spontaan op en soms komt er een gedachte die ronduit negatief zijn. Onze hersenen werken zo, daar kan je niets aan doen.
Wat je wel kunt doen is bepalen met welke gedachten je mee wilt gaan. Heel veel van die spontane gedachten zijn onzin. En door niet mee te gaan in je negatieve gedachten (die vaak in eens stroom komen) kun je zelf bepalen hoe je je wilt voelen.
Laat vervelende gedachten dus binnenkomen en weer voorbijgaan en haak in op prettige gedachten.
Zo kom ook jij Blue Monday wel door. En om je daar helemaal goed op voor te bereiden kan je meedoen met het ‘beat blue monday’ nieuwjaarsbosbad op zondag 14 januari. Een mogelijkheid om je gedachten even helemaal los te laten en in het moment te zijn. Je kan je nog aanmelden voor dit bosbad.

Word je weleens overvallen door sombere gedachten, die leiden tot sombere gevoelens, en weet je niet goed hoe je die gedachten kunt keren? Wandelcoaching kan jou helpen om duidelijkheid te krijgen en te ontdekken waar die gedachten vandaan komen, en belangrijker, hoe je hier mee om kunt gaan. Als je wilt kun je een kennismakingsgesprek met me inplannen, waarin we kunnen bespreken of en hoe wandelcoaching door mij jou kan helpen.

Meer inspiratie?

Wil je vaker geïnspireerd worden, en op de hoogte zijn van de data van mijn bosbaden? Schrijf je dan in voor mijn inspiratiemail. Ik deel daar geregeld over ontspannen in de natuur, burn-out preventie, persoonlijke ontwikkeling en wat me maar te binnen schiet. Inschrijven is gemakkelijk, met onderstaand formulier. Uitschrijven ook, met een druk op de knop onderaan iedere e-mail die je van me krijgt.

Ik ben OK, jij bent OK

coaching, perfectionisme, persoonlijke ontwikkeling

“Ik ben OK, jij bent OK”. Toen ik deze uitspraak jaren geleden voor het eerst hoorde, vond ik daar wel wat van.
Ik vond mezelf helemaal niet zo OK op dat moment en of de ander OK was, dat moest eerst nog maar eens blijken.
Nu – vele jaren later – helpt deze uitspraak me vaak in gesprekken met coachees, die worstelen met hun zelfbeeld, en zichzelf helemaal niet goed vinden zoals ze zijn.
Zo had ik laatst een coachee die last had van perfectionisme en zichzelf geen ontspanning gunde zolang haar takenlijst niet was afgevinkt. En aan die takenlijst kwam nooit een eind, want er was altijd wel iets te doen. Ze gunde zichzelf geen rust, want ergens in haar was een stem die zei dat ze dat niet verdiende.

De bron van de uitspraak “Ik ben OK, jij bent OK”

De uitspraak “Ik ben OK, jij bent OK’ is afkomstig uit de Transactionele Analyse; een persoonlijkheidstheorie, ontwikkeld in de jaren ’50 en ’60 door Erci Berne. Deze theorie stelt dat ieder mens verantwoordelijk is voor zijn eigen gedrag, en ook voor de fouten die hij of zij maakt. Maar als je kijkt naar anderen (en naar jezelf) moet je onderscheid maken tussen de persoon en het gedrag. De persoon is ten alle tijden OK, ook als zijn gedrag dat niet is. Het gaat om de intentie achter het gedrag. Het is daarom goed je oordeel uit te stellen.

Vensters op de wereld

De aanname: “Ik ben OK, jij bent OK”, wordt in de transactionele analyse een levenspositie genoemd. Zo zijn er nog drie andere levensposities:
Ik ben OK, jij bent niet OK
Ik ben niet OK, jij bent niet OK
Ik ben niet OK, jij bent OK

Al deze levensposities zijn in de loop van het leven ontwikkeld door dat wat mensen hebben meegemaakt. Elke positie leidt tot een totaal andere manier van naar jezelf en de ander kijken. Het is alsof je in een vierkante kamer staat met vier grote ramen die allemaal een ander perspectief op de wereld geven. Dit worden ook wel ‘vensters op de wereld’ genoemd

Jouw venster beïnvloed de manier waarop je in het leven staat

Iedereen heeft in de loop van zijn leven een ‘voorkeursvenster’ ontwikkeld waar hij graag door kijkt en dat lijdt tot een andere houding in het leven. Een paar voorbeelden:

Ik ben OK, jij bent OK (de gezonde positie) + +

Ilse is in een goede bui. De zon schijnt, ze heeft net haar rapport afgerond, lekker samengewerkt met haar collega’s, en ze is dik tevreden over het resultaat. Nu even lekker naar buiten met haar collega’s om op een bankje van de zon genieten

Ik ben OK, jij bent niet OK (de arrogante positie) + –

Frits heeft hard aan het onderzoek gewerkt en het rapport mag er zijn. Toch is hij niet tevreden. Zijn collega’s waren niet bepaald behulpzaam en de opdrachtgever zal wel niets met de resultaten doen. “Paarlen voor de zwijnen!” denkt hij nadat hij het rapport aan de opdrachtgever gemaild heeft en klapt ontevreden zijn laptop dicht.

Ik ben niet OK, jij bent OK (de hulpeloze positie) – +

Frank zit vast. Hij weet niet hoe het verder moet met het onderzoek. Evelien weet altijd wat ze moet doen in zo’n situatie.Hij voelt zich een sukkel als hij Evelien om hulp vraagt. Ze heeft het al zo druk. Maar zelf komt hij er niet uit, dus hij moet wel om hulp vragen.

Ik ben niet OK, jij bent niet OK (de hopeloze positie) – –

Paula is moe. Het onderzoek loopt voor geen meter en niemand werkt mee om het vlot te trekken. Als ze ’s avonds thuis komt is het ook nog een puinzooi. Haar man heeft op zijn vrije dag niet eens opgeruimd. “Ik heb het op mijn werk niet voor elkaar, en hier maken ze er ook een bende van”.

Tot slot

Ook ik voel me bij momenten beter of minder dan anderen. Niets menselijks is een coach vreemd. En waarschijnlijk herken jij ook wel dat je zo nu en dan niet voelt dat zowel jij als de ander OK zijn. Dit is dus iets om na te streven,
En dat is het mooie van leven; er valt altijd iets na te streven. Ik help je daarbij graag verder met een van mijn coachtrajecten.

Meer inspiratie?

Een innerlijke bus vol subpersonen

coaching, persoonlijke ontwikkeling

Je innerlijke bus zit vol subpersonen. Hoe meer je je daarvan bewust bent, hoe beter je zelf het stuur in handen kunt hebben. Voice dialogue helpt daarbij.

Want wie zit er achter het stuur van jouw bus?

Er zijn van die weken, die net even wat voller zijn dan andere weken. Niets mis mee, maar soms is het allemaal best een beetje veel. En als ik dan niet uitkijk, kan er dan ineens iemand het stuur overnemen van mijn innerlijke Bus. De innerlijke bus met subpersonen is een begrip uit Voice dialogue en ik pas deze metafoor regelmatig toe in mijn coachpraktijk in Schiedam.

Een innerlijke bus vol subpersonen

Misschien herken je dat wel. Je loopt na een drukke dag in de supermarkt (je hoofd misschien bewust of onbewust vol zorgen over de toestand in de wereld) om je avondeten te kopen en hebt ineens zin om iets extra’s te kopen; chocolade bijvoorbeeld. Maar dat stond helemaal niet op je lijstje, en bovendien wilde je wat minderen met snoepen. Een tweestrijd speelt zich af in je hoofd.
Hier zijn twee subpersonen aan het woord. De ene subpersoon is de verstandige; de andere de genieter, of misschien wel de trooster. Deze subpersonen zijn allemaal passagiers van jouw innerlijke Bus. En ze vechten op dat moment om het stuur van de Bus. Want wie het stuur heeft, bepaalt welke kant het op gaat. In dit voorbeeld, wordt de chocolade gekocht of niet.
De (innerlijke) Bus is een begrip uit een coachings- en therapiemethode die Voice dialogue heet. Deze methode is in de jaren 70 ontwikkeld door het Amerikaanse echtpaar Hal en Sidra Stone.

De innerlijke bus ontstaat al in de wieg!

Zij gaan ervan uit dat je als je geboren wordt één individu bent en dat naarmate je je verder ontwikkelt er subpersonen ontstaan als gevolg van interacties die je met anderen hebt. Dat begint al in de wieg. Als je als baby lacht, krijg je positieve aandacht en daar wil je meer van. Zo wordt de ‘pleaser’ geboren. Als je huilt wordt daar minder positief op gereageerd. Je leert dan onbewust dat je die emotie maar beter niet kan laten zien en dan kan het zijn dat de ‘sterke’ zich gaat ontwikkelen. De sterke slikt zijn gevoelens in, en laat niet merken dat hij geraakt is.
Zo heeft iedereen allerlei verschillende subpersonen in zich, die als doel hebben het individu te beschermen en veilig te houden. De subpersoon die het meeste aan het stuur van de bus zit wordt de primaire subpersoon genoemd. Mensen zijn zich meestal niet bewust van het feit dat er een subpersoon aan het stuur zit, omdat ze helemaal samenvallen met de primaire subpersoon. Iemand zegt bijvoorbeeld dat hij een perfectionist is, maar in feite heeft hij een perfectionist aan het stuur van zijn Bus zitten.

De perfectionist als subpersoon, met de levensgenieter in de kofferbak

Mensen die veel van zichzelf eisen en willen dat alles wat ze doen perfect is, hebben een perfectionist als primaire subpersoon. Tegenover elke primaire subpersoon staat een verstoten subpersoon. Dat is de subpersoon die als het ware in de kofferbak van de bus zit en daar niet uit mag komen. In het geval van de perfectionist kan de verstoten subpersoon de ‘levensgenieter’ zijn. Zo nu en dan zal die tevoorschijn komen, als de individu moe is van zijn perfectionistische gedrag. Maar dat zorgt voor de perfectionist voor een situatie die heel onveilig voelt. Door zich perfectionistisch te gedragen, kreeg hij altijd erkenning van anderen en dat stimuleerde zijn zelfwaardering. Dat gaat niet goed samen met het losse van de levensgenieter. De levensgenieter wordt dus maar snel weer naar de kofferbak verbannen, waarbij een andere subpersoon: de ‘interne criticus’ de ‘perfecionist’ ondersteunt, met woorden als: “dat kan je toch niet maken? Je bent een luie donder als je niet eerst die klus afmaakt”. (De interne criticus is nooit een aardige stem merk je al aan dit voorbeeld)
Het is de kunst om je bewust te worden van alle verschillende subpersonen in je bus. Als je die in beeld hebt, krijg je zelf weer controle over de bus.
Met voice dialogue gaat de coach of therapeut via de cliënt in gesprek met de verschillende subpersonen. Dat heeft niet als doel een subpersoon uit de Bus te zetten, want ze hebben allemaal een belangrijke functie. Het doel is inzicht te geven in het bestaan van de subpersonen, zodat de cliënt een bewuste keuze kan maken voor wie hij aan het stuur laat. De coach of therapeut zal eerst via de cliënt met de primaire subpersoon praten en vervolgens met de verstoten subpersoon. De cliënt zal ten slotte als ware hij een buitenstaander naar de subpersonen kunnen kijken. Hierdoor worden de subpersonen inzichtelijke en dat kan ertoe leiden dat de cliënt meer de regie kan pakken in zijn leven.

Een wijntje van de ‘genieter’ voor de ‘verstandige’

En hoe verging het mij in de supermarkt? Ik was moe en kocht naast de gezonde maaltijd een flesje wijn. Want hé, de genieter wil ook wel eens wat zo halverwege een intensieve week. En toen nam de verstandige het weer over, genoot van het wijntje, en tikte dit bericht. Zo kan het gaan met subpersonen in de innerlijke Bus.

Misschien vind je dit ook interessant:

Om goed in je vel te zitten en rust in je innerlijke bus te houden, bied ik regelmatig bosbaden aan in Schiedam, Vlaardingen en Rotterdam. Je kan een bosbad boeken via mijn agenda.
Je kunt ook een gratis ‘burn-out preventiegesprek’ met mij inplannen als je voelt dat je je innerlijke bus soms niet onder controle hebt.

Meer inspiratie?

Echt luisteren is zeldzaam

coaching, persoonlijke ontwikkeling

Echt luisteren. Wanneer doen we dat nog? Vaak zijn we zo met onze eigen gedachten bezig, dat echt luisteren erbij inschiet. Je hoort het verhaal van de ander en je wil daar je eigen ervaring aan toevoegen. Dat gaat ongemerkt en onbewust. Je kan het niet helpen. Je luistert wel, maar niet alleen naar het verhaal van de ander. Er loopt een tweede spoor mee in jouw brein. Het spoor van jouw ervaringen en jouw gedachten.

Een vriendin vertelt jou bijvoorbeeld over haar burn-out en hoe lastig het is om de dagelijkse dingen weer op te pakken, en jouw gedachten gaan terwijl je vriendin vertelt met je aan de haal. Je stelt een vraag die aansluit bij jouw verhaal, in plaats van bij dat van je vriendin. En je vriendin is welwillend, en is blij met de herkenning en de erkenning die ze van je krijgt, dus ze gaat mee in jouw vraag. Maar daarmee raakt ze weg van haar eigen gedachten en haar eigen verhaal wat gedeeld wil worden.

Echt luisteren kan echt lastig zijn. En het is zo waardevol.

Echt luisteren is zo waardevol!

Ik wist het natuurlijk al. Echt luisteren is heel waardevol en het is ook heel zeldzaam dat er echt geluisterd wordt. Dat dat zo is realiseerde ik me extra goed na een ‘experiment’ dat ik uitvoerde tijdens mijn vakantie. En door de reacties op dit experiment die ik kreeg toen ik weer terug was in Schiedam. Tijdens mijn vakantie deed ik een oefening met de groep vrouwen waarmee ik het traject “The art of deep ecology” volg. Ik verbleef in de Provence in Zuid Frankrijk op het moment dat mijn medecursisten een cursusdag hadden. De opdracht was om tijdens die dag ons natuurtalent te laten zien aan elkaar. Ik kon er fysiek niet bij zijn, maar wel op een virtuele manier. Ik had een filmpje ingezonden waarin mijn natuurtalent ‘echt luisteren’ (en daarmee mensen betekenis leren vinden) tot uiting kwam. Ik zat in dat filmpje onder een boom bij mijn vakantieverblijf en ik vertelde over deep listening; de methode die ik toepas in mijn coaching, waarbij ik zonder oordeel echt luister naar de ander om ze zo hun eigen verhaal te laten doen.

Een geslaagd experiment

Vervolgens konden mijn medecursisten tegen mij praten, terwijl we door tijd en afstand gescheiden waren. Ik paste hierbij de methode van deep listening toe, waarbij ik als in een lemniscaat afwisselend en in een continue stroom met mijn aandacht bij de verteller en mijn aandacht bij mezelf was. Ik had geen idee of dit zou werken, maar aan de reacties die ik na afloop kreeg bleek het een geslaagd experiment te zijn.

Alhoewel ik niet fysiek aanwezig was, was de gelegenheid die de deelnemers kregen om hun verhaal met mij te delen heel waardevol gebleken. Zonder onderbreking vertellen, zonder je af te hoeven vragen wat de ander van je verhaal vindt, geeft zoveel ruimte om bij jezelf de diepte in te gaan. Dat is wat deze vrouwen ervaren hebben.

Een van de reacties wil ik je niet onthouden: “… Je was er voor me. Dat voelde echt heel fijn. Ik voelde me gezien. Hoe bijzonder dat dit zo voelde op afstand met een filmpje. Hoe krachtig zal dit in een echt gesprek zijn. Heel erg waardevol en echt wat ik nodig had”.

Echt luisteren : ik doe het graag

Echt luisteren doe ik graag. Ik ben een aantal jaren voor het eerst in aanraking gekomen met de methode van deep listening en heb daarvoor ook een opleiding gevolgd, waarin ik de principes van deep listening heb geleerd en geoefend. Sindsdien pas ik het ook toe als ik met mijn coachees in gesprek ben. Het is zo’n krachtige methode, omdat de coachee heel dicht bij zichzelf kan blijven, steeds dieper in zijn eigen verhaal komt tot het stil wordt en vanuit de stilte naar boven komt wat écht verteld wil worden. Vaak is het iets dat nog niet eerder op deze manier verteld is, en waardoor de verteller zelf ook verrast wordt.

Wil je dit ook een keer ervaren? Dat er echt naar je geluisterd wordt, zodat jij jouw ware verhaal kunt delen, en van daaruit verder kunt gaan? Ik bied in het kader van deep listening ook eenmalige sessies aan waarin jij je verhaal kwijt kunt en je gehoord voelt.

Trouwens de vogel op de foto hierboven is een Hop. Ik had hem nog niet eerder in het wild gezien, maar bij mijn vakantieverblijf hoorde ik hem elke dag, ‘Hoep hoep hoep’ klonk het, en ook hier luisterde ik graag naar. Een geluid dat ik niet snel zal vergeten, en dat ik nu hier terug in thuis in Schiedam best een beetje mis.

Meer inspiratie?

Wil je vaker geïnspireerd worden? Schrijf je dan in voor mijn inspiratiemail. Ik deel daar geregeld over ontspannen in de natuur, burn-out preventie, persoonlijke ontwikkeling en wat me maar te binnen schiet. Ook stel ik je op de hoogte van de data van mijn bosbaden. Inschrijven is gemakkelijk, met onderstaand formulier. Uitschrijven ook, met een druk op de knop onderaan iedere e-mail die je van me krijgt.

Burn-out als geschenk

burn-out, coaching

Burn-out als geschenk. Er viel mij een haiku in (zo nu en dan (of eigenlijk best heel vaak :-)) gebeurt dat. Onderstaande haiku kwam tot me na een coachwandeling. Hij gaat als volgt:

Het is een cadeau,

goed verpakt in prikkeldraad

burn-out als geschenk

En ik kan me voorstellen dat veel mensen nu gaan steigeren. Hoe kan een burn-out nu een cadeau zijn? Zeker als je er nog middenin zit en last hebt van de typische klachten die bij een burn-out kunnen horen (zoals extreme vermoeidheid, angst- en paniekaanvallen, concentratieverlies, prikkelbaarheid) kan het idee dat die burn-out van jou een geschenk is enorme weerstand oproepen. Ik herken dat ook in mijn persoonlijke ervaring met burn-out. Ik voelde me alleen maar zwaar waardeloos, en kon de waarde van het geschenk dat me voor de voeten was geworpen niet zien. Maar dat is veranderd.

Mijn burn-out kwam voort uit het jarenlang negeren van signalen die ik kreeg dat ik niet op mijn eigen pad zat. Ik was terechtgekomen in werk waar mijn hart niet lag. Ik had leuke collega’s en ook leuk werk waarin ik mijn talenten kon inzetten. Maar er ontbrak voor mij een belangrijke schakel om daar met volle teugen van te kunnen genieten, en dat was zingeving, of betekenis. En betekenis is voor mij een belangrijke waarde. Hoe het kwam dat ik mijn pad was kwijtgeraakt is misschien onderwerp van een volgende blog, maar vast staat dat het niet volgen van jouw eigen pad de reden kan zijn dat je uiteindelijk in een burn-out terecht komt. Het is één van de bronnen van een burn-out.

Het geschenk uitgepakt

Dat cadeau dat je hebt gekregen, die burn-out dus, wat brengt het je als je het hebt ontdaan van prikkeldraad?

Bewustwording: Burn-out dwingt je om stil te staan en diepgaand na te denken over je levensstijl en je prioriteiten. Het nodigt uit om bewust te worden van de factoren die hebben bijgedragen aan de uitputting waar je nu mee te kampen hebt en om te bedenken wat nu écht belangrijk is voor jouw welzijn.
Grenzen stellen: Burn-out confronteert je met het belang van grenzen stellen. Het leert je om “nee” te zeggen, om tijd en ruimte voor jezelf te creëren en om je energie te beschermen door duidelijke grenzen te stellen in jouw verplichtingen en verantwoordelijkheden.
Zelfzorg: Burn-out herinnert je eraan dat zelfzorg essentieel is voor jouw welzijn. Het spoort je aan om beter voor jezelf te zorgen, zowel fysiek als mentaal. Het moedigt je aan om tijd vrij te maken voor rust, ontspanning en activiteiten die je plezier en voldoening geven.
En ten slotte, en voor mij eigenlijk op nummer 1: Persoonlijke groei: Burn-out kan een belangrijk keerpunt in je leven zijn. Je wordt gedwongen om diep naar binnen te gaan en jezelf te herontdekken. Het opent de deur naar persoonlijke groei en ontwikkeling, waardoor je nieuwe perspectieven en waardevolle inzichten kan verwerven.

Het omarmen van jouw burn-out als geschenk vergt moed en openheid. En kan, door dat prikkeldraad, pijnlijk zijn. Maar het is een pijn waar je weer overheen komt. En je kan het stap voor stap doen. Als je het aangaat kan de burn-out je de weg wijzen naar persoonlijke transformatie, veerkracht en een evenwichtiger leven. Ik help je graag het prikkeldraad te ontrafelen, zodat jij de lessen kunt gaan koesteren die erachter schuilen.

Als je er klaar voor bent, neem dan contact met me op, of kijk alvast bij de coachtrajecten die ik aanbied.