Film over jong ouderverlies : ‘All of us strangers’
Terug naar vroeger om verder te komen
Een film over jong ouderverlies. Als je ernaar zoekt zijn er best wel wat films over dit thema vinden. Deze week zag ik een film die mij zo raakte, dat ik vond dat ik hem met je moest delen. ‘All of us strangers’ draait nu nog in de bioscoop, en lees je dit bericht later, dan is hij vast op een van de streamingdiensten te vinden. Want het is een briljante film over jong ouderverlies.
Zakdoeken mee, want je wordt geheid geraakt door deze film. Het acteerwerk door Andrew Scott (Adam), Paul Mescal (Harry), Jamie Bell (vader) en Claire Foy (moeder) is subliem. Net als de cameravoering en regie. Maar laat ik hier niet de filmrecensent uithangen. Want dat ben ik niet!
Een verhaal van eenzaamheid en liefde
Ik werd gegrepen door het verhaal. Dat is een verhaal van eenzaamheid en liefde. De romantische liefde tussen Adam en Harry, en de ouderlijke liefde van vader en moeder voor Adam.
Adam verliest zijn ouders door een verkeersongeval als hij 11 jaar oud is. Hij krijgt decennia later de kans om zijn ouders nog een keer te ontmoeten. Hij praat in zijn volwassen versie met zijn ouders, die niet zijn meegegroeid. Ze zijn nog dezelfde leeftijd als toen hij ze als 11 jarige voor het laatst in levende lijve zag.
En terwijl hij teruggaat in de tijd, uit de kast komt tegenover zijn moeder, die nooit heeft geweten dat Adam homoseksueel is, en eindelijk de hug krijgt van zijn vader die hij in zijn kindertijd nooit gehad heeft, bloeit de liefde tussen Adam en Harry op.
De kracht van liefde
‘The power of love’ van Frankie goes to Hollywood speelt onder de laatste scenes van de film. Voor mij was de kracht van liefde ook het belangrijkste thema in de film, die ook zo samenhangt met jong ouderverlies en de eenzaamheid die kan zijn ontstaan doordat je je niet volledig verzoend hebt met de relatie die je met je vader of moeder had. Het kan dan lastig zijn om je volledig over te geven aan een romantische relatie. En om je over te geven aan het leven.
Dat is wat mij betreft het verhaal dat deze film over jong ouderverlies vertelt. Het is een hartverscheurende film, maar ook een film die gaat over hoop. Als je teruggaat in de tijd en in de relatie die je met je ouders had, dan ontstaat er weer stroming in je leven. Zo heb ik dat ten minste ervaren toen ik mijn ‘verlaat verdriet’ proces in ging en de band met mijn overleden vader herstelde.
De setting van deze film in de jaren tachtig, de muziek en de aankleding brachten mij helemaal terug in die tijd. Dat maakte het voor mij bijna onverdraaglijk dat het licht in de biosocoop aanging voordat de aftiteling was afgelopen. Tranen met tuiten, maar ook warme gevoelens als ik nu nog terugdenk aan de film.
Zakdoeken mee dus. Ga jij deze film kijken, of heb je hem al gezien? Ik ben heel benieuwd. Laat het me gerust weten via de mail.
PS. Tips voor films over jong ouderverlies
Misschien heb jij ook wel tips voor films over jong ouderverlies. Ik ben daar wel benieuwd naar. En wie weet, als ik voldoende tips binnenkrijg, maak ik er wel een serie blogs over. Hier alvast mijn volgende tip: Ga ’the secret life of Water Mitty’ kijken. Over een dagdromer die in een fantasiewereld verdwijnt om aan zijn saaie bestaan te ontsnappen. En in het echte leven fantastische avonturen mee gaat maken. Ook hij verloor zijn vader toen hij nog kind was, en heeft zijn leven daardoor op een zijspoor gezet. Nu gaat hij het leven. Met beelden van prachtige natuur van IJsland tot Afghanistan en mooi spel van Ben Stiller. Nu te zien op Disney+!
Meer inspiratie?
Wil je vaker geïnspireerd worden, of op de hoogte zijn van de data van mijn bosbaden? Schrijf je dan in voor mijn inspiratiemail. Ik deel daar geregeld over ontspannen in de natuur, burn-out preventie, jong ouderverlies, persoonlijke ontwikkeling en wat me maar te binnen schiet. Inschrijven is gemakkelijk, met onderstaand formulier. Uitschrijven ook, met een druk op de knop onderaan iedere e-mail die je van me krijgt.
